ඔබ සැමට පින්බර පොසොන් පොහොය දිනයක් වේවා...!

-------

 


යන එන මං නැතුව ගෑටුව සිහළ බිමේ
දැල්වුණි කසා­වන් පහ­නක් දැහැමි කමේ
එය සිදු නොවී­නම් මිස්සක පව්ව බිමේ
තව­මත් අපි හිඳිමු වල්මත් බවින් හිමේ
යා යුතු මග නොදැන අඳුරේ කුර ගෑව
එද­වස සිහළ බිම කිසි එළි­යක් නූව
මිස්සක පව්වෙ පෙර දව­සක පෑයූව
සඳ­රැස් කසා­වන් ගන­ඳුර දුර ලූව
දහ­මක් දෙසිණි ජීවත් වෙන්නට යහ­මින්
දුක දුර­ල­ගෙන දිවි ගම­නට සමු දීමෙන්
පෙරදා නිමල දහ­මක් ලක පැති­රී­මෙන්
සැන­සුණි දිවි මගට නිසි අරු­තක් දීමෙන්
ඔප­වත් වුණා නිසි අයු­රින් අනුර පුරේ
ගම් බිම් ඉදි වුණා වැව් දිය පිරුන ඉමේ
බෝ පත් පවා බණ දෙසුවා සැරෙන් සැරේ
පිරුණා සාදු සිතු­විලි සිත අනෙක වරේ
දාගැබ් වෙහෙර පන්සල් ඉදි­වුණි දසත
ඝණ්ටා­රයේ නාදය පැතු­රුණි හැමත
ජන ජීවි­තය සරු වූවා මත කමත
වී අටු­වක් වුණා අග­හිඟ කම් නොමැත
අනු බුදු සමිඳු නොම වැඩි­යා­ නම් එහෙම
සිසි­ලස නොවේ කර්කෂ බිම ලෙස කිසිම
එද­වස මිහින් තලයේ මුල් බණ දෙසුම
අඩු­වක් නැතුව නිර­තූරු ඇසෙ­නව තවම

-------


 

විහි­දෙන සඳ එළිය සිසි­ලස බෙදා දෙන
පැති­රෙන මඳ සුළඟ දහ­නය නිවා­ලන
හිනැ­හෙන තුරු ලතා පොද­වැසි නිසා­වෙන
එළ­ඹෙන පොසොන් දින සම­රමු බැති සිතින
මිනි­සුන් එදා ගස් වැල් වැඳ පුදා­ගෙන
අර සුන් ගති සිරිත් සිත තුළ පුරෝ­ගෙන
මැඩි­යන් ලෙසින් ලිඳ තුළ සිරවී සිටින
දහ­මින් මිහිඳු හිමි සැන­සුම ලැබුව දින
විම­සුව අඹ පැනය අනු­බුදු හිමි රජු­ගෙන්
නොඅ­ඩුව තිබෙන බව දැන ගති නුවණ එයින්
පැව­සුව දහම් මග පිළි­ගෙන හිස් මුදු­නින්
පූජා කළා ලක්දිව පූජා බුදු සසුන නමින්
පූජා බිමක් විය අනු­රා­පුර පෙදෙස
පෝදා පොසොන් පැති­රෙ­නවා දහම් රස
හැරදා ගිහි ගෙදර අට­සිල් ගත් පිරිස
පහදා යොමු කරති තම සිත නිවන දෙස
ජන හද­වතේ යහ­ගුණ බිජු වැපි­රෙව්වා
සම්මා ආජී­ව­යට නිසි මග හුරු කෙරුවා
නිව­හල් රටක් ලෙස සිරි­ලක නම් දැරුවා
සද­හම් දීප­යයි විරු­දා­වලි ලැබුවා

------


 

අනු­ර­පුර රජ දහනේ
පින් කෙතකි කිරි වැදුණේ
දාගැබ් කොත්කැ­රලි මුදුණේ
සද­හම් කිර­ණ­මැයි රැඳුණේ
තිසා වැව පිස හමන පවනේ
අනු­බුදු වදන් රැව් නැඟුණේ
මහබෝ සමිඳු සෙවණේ
නිසල හද­වත බවුන් වැඩුණේ

-------


 

අද වැනි දිනක සද­හම ඉති­හ­සෙන් ඇද
ඇති කළ අසී­මිත සුව­යක් දනන් හද
අනු­බුදු මිහිඳු ගුණ මතු­කර කියන් නද
පායයි මිහි­න්ත­ල­යට සුදු සුපුන් සඳ
සමන් නෙලුම් අර­ලිය මල් පිපී යන්
සඳුන් කපුරු දුම් සුව­ඳය නැගී යන්
පොසොන් සුවඳ හද­වත් තුළ රැඳී යන්
මිහි­න්ත­ලාවේ අනු­හස් පෙනී යන්
පෙහෙවී සුදු වතින් බබ­ළන මෙතුන් හෙළේ
සැද­හැති දනන්ගේ නෙත් සිත් පහන් කළේ
සද­හම් සුවඳ පිරි ඉතිරී ගුවන් තලේ
මිහි­රෙන් මිහි­රි­වත් වේවා මිහින් තලේ

-------

 


 

පොසොන් මසේ පුන්සඳ රැස් විහිදා ගුවනේ නැගෙද්දී
බොදුනු දනන් සැම හද බැති­යෙන් පන්සල් වෙත ඇදෙද්දී
මිහිඳ සමි­ඳුගේ දම් ගුණ සුවඳ ගම් පුරා අද පැති­රෙද්දී
පන්සල් යමු! අපි සැම පුන්සඳ අඹරේ නැග එද්දී
ලක් දනන්ගේ සිත් දම් රස­යෙන් නහ­වනු පිණිස ඒදා
දඹ­දිව් තලෙන් ලක්දිව වැඩිය අපෙ මිහිඳු හිමි සමිදා
ලක්වැසි දන­න්හට දම් රස ලැබ දෙමින් සොඳා
පින්වත් මිහිඳු සමි­ඳුනි! ඔබ පා යුග වඳිමි සදා

-------

අරුණු ප්‍රභා දම් රැස් අනු­බුදු වඩින
පිරිණු තරිඳු පායා මිස්සක සොබන
දරුණු කෝප මද රෝ බිය සිත් සතන
තුරුණු සිහිල් මෙත් ගුණ දහ­රින් නිවිණ
දද ලෙළ පොසොන් පෝදා මෙත් සිසිල හමා
සිත් තුළ පිරුණු බිය සංකා කෙලෙස් නිමා
බිඟු රළ විලස සිව් දිග ඇදි සිරස නමා
දන කැල රකිති වෙහෙරේ සිල් සුවය අමා
ඉසිරි මිනිස් ගුණ දම් සිහි­ලෙන් තෙමෙනා
විසිරි මල් සුවඳ සිල් සුවඳේ එතෙනා
අසිරි පොසොන් සිතු­වම් මිහි­මත ඇඳෙනා
සසිරි දැයක සෙනෙ­හස් මල් යළි පිපෙනා
ළකල් කැකුළු එළි­වැට මද නල එතෙනා
අගිල් කපුරු සුවඳේ බෝපත් සැලෙනා
සුනිල් නෙතින් බුදු­රැස් ලෝ සත නිවනා
සියල් සතට දළදා සමිඳුගෙ සරණා

 ------